روان‌شناسی بالینی
شهرزاد قره‌باغی؛ مرجان کیان؛ مریم مقدسین
چکیده
هدف پژوهش بررسی اثربخشی برنامه درسی تربیت جنسی بر سلامت روان و رشد خودمراقبتی دانش‌آموزان دوره اول متوسطه بود. رویکرد پژوهشی کمی از نوع نیمه‌آزمایشی در نظر گرفته شد. جامعه آماری دانش‌آموزان مدارس دولتی دوره اول متوسطه ناحیه یک شهر کرج بودند که به روش نمونه‌گیری دردسترس تعداد 30 دانش‌آموز دختر پایه هفتم به صورت دو گروه 15 نفره (آزمایش ...
بیشتر
هدف پژوهش بررسی اثربخشی برنامه درسی تربیت جنسی بر سلامت روان و رشد خودمراقبتی دانش‌آموزان دوره اول متوسطه بود. رویکرد پژوهشی کمی از نوع نیمه‌آزمایشی در نظر گرفته شد. جامعه آماری دانش‌آموزان مدارس دولتی دوره اول متوسطه ناحیه یک شهر کرج بودند که به روش نمونه‌گیری دردسترس تعداد 30 دانش‌آموز دختر پایه هفتم به صورت دو گروه 15 نفره (آزمایش و کنترل) یک مدرسه دولتی انتخاب شدند. ابزار پژوهش سه پرسش‌نامه پرسش‌نامه سلامت روان مقدسین (2022)، پرسش‌نامه خودمراقبتی جاودان (1396) و چک‌لیست محقق‌ساخته بود که به منظور بررسی اثربخشی یادگیری طرح مداخله‌گر و در قالب پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه آزمایش و گروه کنترل بکار رفت. به منظور تجزیه و تحلیل داده‌ها از تحلیل کوواریانس چندمتغیره و تک متغیره استفاده شد. یافته‌ها نشان داد برنامه درسی تربیت جنسی بر برخی مؤلفه‌های سلامت روان در سطح 01/0 p<تأثیر معنی‌داری داشته و در ابعاد خودمراقبتی (جسمانی، اجتماعی و معنوی) برنامه تربیت جنسی بر رشد خودمراقبتی عاطفی، روانی و جسمانی 01/0 p<تأثیر معنی‌داری داشته است. هم‌چنین تفاوت معنی‌دار نمرات پس‌آزمون گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل نشانگر اثربخشی طرح مداخله‌گر تربیت جنسی بود. با توجه به یافته‌ها به سیاست‌گذاران آموزش و پرورش توصیه می‌شود برنامه درسی تربیت جنسی با رویکرد اسلامی-بومی و بر اساس مبانی فلسفی، اجتماعی و فرهنگی ایران طراحی نموده و به صورت رسمی به عنوان یکی از مهارت‌‌های ضروری آموزشی و فرهنگی در مدارس آموزش داده شود تا دانش‌آموزان در محیط اجتماع دچار آسیب‌های ناخواسته و پنهان نشوند.
